Poradnik skauta

Jak polować na jemiołę?

Po pierwsze: trzeba znaleźć wodopój jemioły. Rozpoznajemy go po charakterystycznych śladach na śniegu. Jeżeli polowanie odbywa się w lecie, należy przynieść swój śnieg.

Następnie przystępujemy do wabienia. Wabienie może być oralne albo na przynętę. Jeżeli używamy sposobu pierwszego, nie należy sugerować się literaturą i wołać "kici kici" czy "cip cip" a nawet "a sio". Jemioła robi się tylko od tego jeszcze bardziej agresywna. Aby ją przywabić należy wydawać przeciągłe jęki oraz cmokać. Jemioła myśli, że to mamut, czyli jej ulubiony przysmak i przyjdzie. Kiedy nie znajdzie mamuta wpadnie we wściekłość i zeżre pierwsze co jej wpadnie w pazury, więc należy uważać.

Dlatego polecamy sposób drugi, czyli na przynętę. Ścierwo świeżo zabitego pączka albo oprawiony ze skóry i wypatroszony kawał białego sera wieszamy na najbliższej latarni. Jemioły przywabione zapachem zlecą się w ciągu 15 minut i 48 sekund. Teraz można wybrać najdorodniejsze egzemplarze i przystąpić do polowania.

Trzeba tu wyraźnie powiedzieć, że polowanie na jemiołę przy użyciu tradycyjnych broni, takich jak wygładzone krzemienie, łuk, topór, oszczep, transporter opancerzony czy B-52 jest nieskuteczne i może rozjuszyć zwierza. Należy zaopatrzyć się w deskę z celownikiem optycznym, tłumikiem i naprowadzaniem laserowym. Jemiołę należy uderzać kantem, starając się trafić w cztery lewe odnóża lub bezpośrednio w czułki.

Po zakończeniu polowania należy oddać zdobyte trofea kierownikowi polowania, który przyrządzi z nich pyszną pastę śledziową.

Powodzenia!